وێنهیهکی نهمر
من دڵنیام... چهندی بژیم
رۆژێ مهرگ دێ بۆ پێشوازیم
بهڵام ههزاران ههزار ساڵ له دوای مردن
دهرم بێــــنن له گـۆڕ و چــــاڵ
ئهگهر سینگم به نهشتهری ههڵ بدڕن
هێشتا دیاره لهسهر برینی دڵی مــــن
خۆڵهمێشی گوندهکهم و جێ زنجیری تانگی دوژمن...!
بست به بستی ... ئائهم خاکه
جێ بزماری چهکمهی پاسدار و ساواکه...!
شاعێر:لهتیف ههڵمهت
ترجمه فارسی:
تابلویی جاودان
من مطمئنم تا هر وقت زنده بمانم بلأخره روزی مرگ به سراغم میاید اما اگر هزاران هزار سال بعد از مرگم مرا از گور در آورند ،اگر سینه ام را بشکافند هنوز بر زخم قلبم پیداست آثار خاک سوخته میهن م و رد چرخ تانکهای زرهی دشمن .بر وجب به وجب خاک سرزمینم،آثار پوتینهای پاسدار و ساواک هویداست...!
شاعر لطیف هلمت